พระราชบัญญัติ เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ในท้องที่ตำบลเจ๊ะเห อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส พ.ศ. 2545

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2545 เป็นปีที่ 57 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ ประกาศว่า         โดยที่เป็นการสมควรให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ในท้องที่ตำบลเจ๊ะเห อำเภอตากใบ จังหวัด นราธิวาส เพื่อประโยชน์ของรัฐ ตามโครงการปรับปรุงปากแม่น้ำโก-ลก         พระราชบัญญัตินี้มีบทบัญญัติเกี่ยวกับการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งมาตรา 29 ประกอบกับ มาตรา 49 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย         จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของรัฐสภา ดังต่อไปนี้         มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ในท้องที่ตำบล เจ๊ะเห อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส พ.ศ. 2545"         มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป         มาตรา 3 ให้อธิบดีกรมชลประทานเป็นเจ้าหน้าที่เวนคืนตามพระราชบัญญัตินี้         มาตรา 4 ให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ในท้องที่ตำบลเจ๊ะเห อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชบัญญัตินี้ ซึ่งปรากฏรายชื่อเจ้าของหรือผู้ครอบครองโดยชอบ ด้วยกฎหมายตามบัญชีท้ายพระราชบัญญัตินี้ ให้แก่กรมชลประทาน เพื่อประโยชน์ตามโครงการ ปรับปรุงปากแม่น้ำโก-ลก         มาตรา 5 ให้เจ้าหน้าที่เวนคืนเข้าใช้อสังหาริมทรัพย์ที่เวนคืนตามมาตรา 4 ภายในระยะเวลา สองปีนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ         มาตรา 6 ให้รัฐมนตรีว่ากระทรวงเกษตรและสหกรณ์รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ พันตำรวจโท ทักษิณ ชินวัตร         นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:-  เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากในการจัดกรรมสิทธิ์ที่ดินเพื่อก่อสร้าง คันกันคลื่นฝั่งซ้ายแม่น้ำโก-ลก ในท้องที่ตำบลเจ๊ะเห อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ตามโครงการปรับปรุงปากแม่น้ำ โก-ลก นั้น ปรากฏว่าเจ้าของที่ดินส่วนใหญ่ได้ตกลงขายที่ดินที่ถูกเขตคันกันคลื่นและยินยอมรับราคาค่าทดแทน ตามที่คณะกรรมการจัดซื้อและกำหนดค่าทดแทนทรัพย์สินได้กำหนดให้ แต่มีเจ้าของที่ดินจำนวน 2 ราย ไม่สามารถ รับราคาค่าตอบแทนตามที่คณะกรรมการดังกล่าวได้กำหนดให้ ในการนี้สมควรเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวต่อไป จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้         ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 119 ตอนที่ 128 ก หน้า 18-20 วันที่ 31 ธันวาคม 2545