พระราชบัญญัติ ภาษีโรงเรือนและที่ดิน ( ฉบับที่ 5 ) พ.ศ. 2543

ภูมิพลอดุลยเดช  ป.ร. ให้ไว้  ณ  วันที่  25  กุมภาพันธ์  พ.ศ. 2543 เป็นปีที่  55  ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช  มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า  ฯ  ให้ ประกาศว่า         โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยภาษีโรงเรือนและที่ดิน         พระราชบัญญัตินี้มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา 29 ประกอบกับมาตรา 48  ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย  บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจ ตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย         จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ  ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของรัฐสภา ดังต่อไปนี้         มาตรา 1  พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า  ?พระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน  ( ฉบับที่ 5 ) พ.ศ. 2543?         มาตรา 2  พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป         มาตรา 3  ให้ยกเลิกความในมาตรา 7 ทวิ  แห่งพระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน พุทธศักราช 2475  ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน  ( ฉบับที่ 4 )  พ.ศ. 2534  และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน         ?มาตรา 7  ทวิ   เพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้  ให้ผู้บริหารท้องถิ่นมีอำนาจแต่งตั้ง พนักงานเจ้าหน้าที่และพนักงานเก็บภาษี?         มาตรา 4  ให้ยกเลิกความในมาตรา 38  แห่งพระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน  พุทธศักราช 2475 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน  ( ฉบับที่ 4 )  พ.ศ. 2534  และ ให้ใช้ความต่อไปนี้แทน         ?มาตรา 38  ให้ผู้มีหน้าที่เสียภาษีนำค่าภาษีไปชำระต่อพนักงานเก็บภาษีภายในสามสิบวัน นับแต่วันถัดจากวันที่ได้รับแจ้งการประเมิน  ณ  สำนักงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่โรงเรือน หรือสิ่งปลูกสร้างอย่างอื่นตั้งอยู่  หรือสถานที่อื่นที่ผู้บริหารท้องถิ่นกำหนดโดยประกาศล่วงหน้าไว้ ณ สำนักงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้นไม่น้อยกว่าสามสิบวัน         การชำระภาษีจะชำระโดยการส่งธนาณัติ  ตั๋วแลกเงินของธนาคารหรือเช็คที่ธนาคารรับรอง ทางไปรษณีย์ลงทะเบียนไปยังสถานที่ตามวรรคหนึ่งก็ได้  โดยสั่งจ่ายให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น ๆ หรือโดยการชำระผ่านธนาคาร  หรือโดยวิธีอื่นตามระเบียบที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยกำหนด         การชำระภาษีให้ถือว่าได้มีการชำระแล้วในวันที่พนักงานเก็บภาษีได้ลงลายมือชื่อในใบเสร็จรับเงิน เว้นแต่การชำระภาษีตามวรรคสอง  ให้ถือว่าวันส่งทางไปรษณีย์  วันชำระผ่านธนาคาร  หรือวันชำระโดย วิธีอื่นตามที่กำหนด  แล้วแต่กรณี  เป็นวันชำระภาษี?         มาตรา 5  ให้ยกเลิกความในมาตรา 44  แห่งพระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน  พุทธศักราช 2475 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน  ( ฉบับที่ 4 )  พ.ศ. 2534  และ ให้ใช้ความต่อไปนี้แทน         ?มาตรา 44  ถ้ามิได้มีการชำระค่าภาษีและเงินเพิ่มภายในสี่เดือนตามมาตรา 43  ให้ผู้บริหาร ท้องถิ่นมีอำนาจออกคำสั่งเป็นหนังสือให้ยึด  อายัด  หรือขายทอดตลาดทรัพย์สินของผู้ซึ่งค้างชำระค่าภาษี เพื่อนำเงินมาชำระเป็นค่าภาษี  เงินเพิ่ม  ค่าธรรมเนียม  และค่าใช้จ่ายโดยมิต้องขอให้ศาลสั่งหรือออกหมายยึด         การยึด  อายัด  หรือขายทอดตลาดทรัพย์สินตามวรรคหนึ่ง  ให้ปฏิบัติตามประมวลกฎหมายและวิธี พิจารณาความแพ่งโดยอนุโลม?         มาตรา 6  ในกรณีที่มีกำหมายบัญญัติให้ผู้รับประเมินยื่นคำร้องขอให้พิจารณาประเมินใหม่ได้ ให้ผู้บริหารส่วนท้องถิ่นเป็นผู้ชี้ขาด  เว้นแต่จะมีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่น  ทั้งนี้  ผู้บริหารท้องถิ่น อาจมอบอำนาจและหน้าที่ดังกล่าวให้หน่วยงานอื่นของรัฐดำเนินการแทนก็ได้         มาตรา 7  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ชวน  หลีกภัย นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:-  เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัตินี้ฉบับนี้ คือ  เนื่องจากพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การ บริหารส่วนตำบล  พ.ศ. 2537  กำหนดให้มีองค์การบริหารส่วนตำบลและเป็นราชการส่วนท้องถิ่นเพิ่มขึ้นอีก ประเภทหนึ่ง สมควรแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยภาษีโรงเรือนและที่ดิน เพื่อให้ครอบคลุมถึงการเก็บภาษีโรงเรือน และที่ดินในเขตองค์การบริหารส่วนตำบล  นอกจากนี้โดยที่ถ้อยคำเกี่ยวกับราชการส่วนท้องถิ่นในกฎหมายว่าด้วยภาษี โรงเรือนและที่ดินมีใช้อยู่หลายคำตามรูปแบบของราชการส่วนท้องถิ่นซึ่งมีอยู่หลากหลาย  สมควรปรับปรุงถ้อยคำ ดังกล่าวเพื่อให้ครอบคลุมถึงราชการส่วนท้องถิ่นทุกประเภท  จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ ( รจ. เล่ม 117  ตอนที่ 16 ก  หน้า 38   7 มีนาคม 2543 )