พระราชบัญญัติ                   โอนที่ดินซึ่งเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน          ในท้องที่ตำบลสันทราย อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย                         ให้แก่การเคหะแห่งชาติ                             พ.ศ. ๒๕๔๑

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                   ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๑                      เป็นปีที่ ๕๓ ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรด เกล้า ฯ ให้ประกาศว่า          โดยที่เป็นการสมควรโอนที่ดินซึ่งเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน ในท้องที่ ตำบลสันทราย อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย ให้แก่การเคหะแห่งชาติ เพื่อแลกเปลี่ยนกับที่ดินของการเคหะแห่งชาติ           จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและ ยินยอมของรัฐสภาดังต่อไปนี้          มาตรา ๑  พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติโอนที่ดินซึ่งเป็น สาธารณสมบัติของแผ่นดิน ในท้องที่ตำบลสันทราย อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย ให้แก่การเคหะแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๑"          มาตรา ๒  พระราชบัญญัตินี้ให้ใชับังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป          มาตรา ๓  ให้โอนที่ดินซึ่งเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน ในท้องที่ตำบลสันทราย อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย เนื้อที่ประมาณ ๙ ไร่ ๑ งาน ๘๕ ตารางวา ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชบัญญัตินี้ ให้แก่การเคหะแห่งชาติ          มาตรา ๔  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ      ชวน  หลักภัย      นายกรัฐมนตรี (แผนที่ท้ายพระราชบัญญัติฉบับนี้กรุณาดูจาก ร.จ. เล่ม ๑๑๕ ตอนที่ ๗๘ ก หน้า ๘)

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากลำเหมือง สาธารณะซึ่งเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกัน ในท้องที่ตำบลสันทราย อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย เนื้อที่ประมาณ ๙ ไร่ ๑ งาน ๘๕ ตารางวา อยู่คั่นกลางระหว่างที่ดินของการเคหะแห่งชาติ ซึ่งกำลังดำเนินการจัดสร้างตามโครงการ เคหะชุมชนจังหวัดเชียงราย ทำให้ที่ดินตามโครงการไม่ติดต่อเป็นผืนเดียวกัน และปัจจุบัน ลำเหมืองสาธารณะดังกล่าวตื้นเขินซึ่งหมดสภาพการใช้ประโยชน์ร่วมกันแล้ว การเคหะ แห่งชาติจึงมีความประสงค์จะนำที่ดินซึ่งเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินดังกล่าวไปดำเนินการ จัดสร้างเป็นเคหะชุมชน โดยได้จัดหาที่ดินซึ่งเป็นของการเคหะแห่งชาติ เนื้อที่ประมาณ ๑๔ ไร่ ๑๑ ตารางวา ซึ่งอยู่ในท้องที่เดียวกันมาแลกเปลี่ยนเพื่อทำเป็นทางสาธารณ ประโยชน์สำหรับให้พลเมืองใช้ร่วมกันแทนแล้ว สมควรโอนที่ดินซึ่งเป็นสาธารณสมบัติของ แผ่นดินดังกล่าให้แก่การเคหะแห่งชาติ จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. เล่ม ๑๑๕  ตอนที่ ๗๘ ก  หน้า ๘  วันที่ ๓๐ ตุลาคม ๒๕๔๑)