พระราชบัญญัติ                         รถยนตร์ (ฉบับที่ ๙)                             พ.ศ. ๒๕๓๗                            -----------

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                 ให้ไว้ ณ วันที่ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๗                      เป็นปีที่ ๔๙ ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรด เกล้า ฯ ให้ประกาศว่า           โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยรถยนตร์           จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและ ยินยอมของรัฐสภาดังต่อไปนี้           มาตรา ๑  พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติรถยนตร์ (ฉบับที่ ๙) พ.ศ. ๒๕๓๗"           มาตรา ๒  พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป           มาตรา ๓  ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นมาตรา ๔๓ ทวิ แห่งพระราชบัญญัติ รถยนตร์ พ.ศ. ๒๕๒๒           "มาตรา ๔๓ ทวิ  ใบอนุญาตเป็นผู้ขับรถในประเภทการขนส่งประจำทาง การขนส่งไม่ประจำทางหรือการขนส่งโดยรถขนาดเล็กตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ทางบก ให้ใช้แทนใบอนุญาตขับรถยนตร์ส่วนบุคคลตามมาตรา ๔๓ (๒) และใบอนุญาต ขับรถยนตร์สาธารณะตามมาตรา ๔๓ (๔) ได้           ใบอนุญาตเป็นผู้ขับรถในประเภทการขนส่งส่วนบุคคล ตามกฎหมายว่าด้วย การขนส่งทางบก ให้ใช้แทนใบอนุญาตขับรถยนตร์ส่วนบุคคลตามมาตรา ๔๓ (๒) ได้" ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ชวน  หลีกภัย นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากผู้ได้รับใบอนุญาต เป็นผู้ขับรถที่จดทะเบียนตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่งทางบก ไม่อาจใช้ใบอนุญาตนั้นขับรถที่ จดทะเบียนตามกฎหมายว่าด้วยรถยนตร์ได้ ทั้ง ๆ ที่โดยข้อเท็จจริงแล้ว ผู้ซึ่งมีความสามารถ ขับรถขนาดใหญ่ย่อมสามารถขับรถที่มีขนาดเล็กกว่าได้ สมควรกำหนดให้ผู้ได้รับใบอนุญาตเป็น ผู้ขับรถตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่งทางบก ขับรถที่จดทะเบียนตามกฎหมายว่าด้วยรถยนตร์ ในบางประเภทได้ จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. เล่ม ๑๑๑  ตอนที่ ๖๔ ก  หน้า ๑๘  วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๓๗)