พระราชบัญญัติ        เปลี่ยนแปลงเขตอำนาจศาลจังหวัดกบินทร์บุรี ศาลจังหวัดอุบลราชธานี                       และศาลจังหวัดอำนาจเจริญ                             พ.ศ. ๒๕๓๗                           -------------

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                    ให้ไว้ ณ วันที่ ๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๗                      เป็นปีที่ ๔๙ ในราชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรด เกล้า ฯ ให้ประกาศว่า           โดยที่เป็นการสมควรเปลี่ยนแปลงเขตอำนาจศาลจังหวัดกบินทร์บุรี ศาลจังหวัดอุบลราชธานี และศาลจังหวัดอำนาจเจริญ           จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและ ยินยอมของรัฐสภาดังต่อไปนี้           มาตรา ๑  พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติเปลี่ยนแปลง เขตอำนาจศาลจังหวัดกบินทร์บุรี ศาลจังหวัดอุบลราชธานี และศาลจังหวัดอำนาจเจริญ พ.ศ. ๒๕๓๗"           มาตรา ๒  พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศ ในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป           มาตรา ๓  ให้เปลี่ยนแปลงเขตอำนาจศาลจังหวัดกบินทร์บุรี ศาลจังหวัด อุบลราชธานี และศาลจังหวัดอำนาจเจริญ ดังนี้           (๑) ให้ศาลจังหวัดกบินทร์บุรี มีเขตตลอดท้องที่อำเภอกบินทร์บุรี และ อำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี           (๒) ให้ศาลจังหวัดอุบลราชธานี มีเขตตลอดท้องที่จังหวัดอุบลราชธานี           (๓) ให้ศาลจังหวัดอำนาจเจริญ มีเขตตลอดท้องที่จังหวัดอำนาจเจริญ           มาตรา ๔  บรรดาคดีของเขตท้องที่อำเภอกุดข้าวปุ้น อำเภอเขมราฐ และอำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งค้างพิจารณาอยู่ในศาลจังหวัดอำนาจเจริญ ในวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ให้คงพิจารณาพิพากษาในศาลจังหวัดอำนาจเจริญ           มาตรา ๕  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ชวน  หลีกภัย นายกรัฐมนตรี หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากได้มีการจัดตั้ง ศาลจังหวัดสระแก้วขึ้นที่อำเภอเมืองสระแก้ว จังหวัดสระแก้ว โดยมีเขตตลอดท้องที่จังหวัด สระแก้ว ทำให้ท้องที่อำเภอในเขตศาลจังสระแก้วซ้ำซ้อนกับท้องที่อำเภอในเขตศาลจังหวัด กบินทร์บุรีบางส่วน สมควรเปลี่ยนแปลงเขตศาลจังหวัดกบินทร์บุรีให้สอดคล้องกับเขตการ ปกคองท้องที่ของจังหวัดสระแก้วและจังหวัดปราจีนบุรี และโดยที่พระราชบัญญัติตั้งจังหวัด อำนาจเจริญ พ.ศ. ๒๕๓๖ ได้แยกอำเภออำนาจเจริญ อำเภอชานุมาน อำเภปทุมราชวงศา อำเภอพนา อำเภอเสนางคนิคม อำเภอหัวตะพาน และกิ่งอำเภอลืออำนาจ ออกจาก การปกครองของจังหวัดอุบลราชธานี รวมตั้งขึ้นเป็นจังหวัดอำนาจเจริญ ดังนั้น เพื่อให้ศาล จังหวัดอุบลราชธานีและศาลจังหวัดอำนาจเจริญ มีเขตอำนาจตลอดท้องที่ของจังหวัดนั้น ตามเขตการปกครองท้องที่อันเป็นการอำนวยความสะดวกให้แก่ประชาชน จึงจำเป็นต้อง ตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. เล่ม ๑๑๑  ตอนที่ ๖๑ ก  หน้า ๑๑  วันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๓๗)