พระราชบัญญัติ               จัดตั้งศาลจังหวัดที่อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย                             พ.ศ. ๒๕๓๗                          --------------

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                   ให้ไว้ ณ วันที่ ๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๗                      เป็นปีที่ ๔๙ ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรด เกล้า ฯ ให้ประกาศว่า          โดยที่เป็นการสมควรจัดตั้งศาลจังหวัดขึ้นที่อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย           จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและ ยินยอมของรัฐสภาดังต่อไปนี้          มาตรา ๑  พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลจังหวัด ที่อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย พ.ศ. ๒๕๓๗"          มาตรา ๒  พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป          มาตรา ๓  ให้จัดตั้งศาลจังหวัดขึ้นที่อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย เรียกว่า "ศาลจังหวัดเทิง" และจะเปิดทำการเมื่อใด ให้ประกาศโดยพระราชกฤษฎีกา          มาตรา ๔  ให้ศาลจังหวัดเทิงมีเขตตลอดท้องที่อำเภอเทิง อำเภอเชียงของ อำเภอป่าแดด อำเภอพญาเม็งราย กิ่งอำเภอขุนตาล และกิ่งอำเภอเวียงแก่น ในจังหวัด เชียงราย          ในระหว่างที่ยังไม่ได้เปิดทำการศาลจังหวัดเทิงตามพระราชกฤษฎีกาที่ออก ตามมาตรา ๓ ให้ศาลจังหวัดเชียงรายมีเขตตลอดถึงเขตศาลจังหวัดเทิงด้วย          บรรดาคดีของเขตท้องที่อำเภอและกิ่งอำเภอที่ระบุในวรรคหนึ่ง ซึ่งค้าง พิจารณาอยู่ในศาลจังหวัดเชียงรายในวันเปิดทำการศาลจังหวัดเทิงตามมาตรา ๓ ให้คง พิจารณาพิพากษาในศาลจังหวัดเชียงราย          มาตรา ๕  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ชวน  หลีกภัย นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่เป็นการสมควรจัด ตั้งศาลจังหวัดขึ้นที่อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย ให้มีเขตตลอดท้องที่อำเภอเทิง อำเภอ เชียงของ อำเภอป่าแดด อำเภอพญาเม็งราย กิ่งอำเภอขุนตาล และกิ่งอำเภอเวียงแก่น จังหวัดเชียงราย เพื่อประโยชน์แก่ประชาชนในท้องที่อำเภอและกิ่งอำเภอดังกล่าว และ โดยที่มาตรา ๑๘๗ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยบัญญัติว่า บรรดาศาลทั้งหลาย จะตั้งขึ้นได้ก็แต่โดยพระราชบัญญัติ จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. เล่ม ๑๑๑  ตอนที่ ๕๓ ก  หน้า ๓  วันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๓๗)