พระราชบัญญัติ จัดตั้งศาลจังหวัดที่อำเภอสว่างแดนดินจังหวัดสกลนคร พ.ศ. 2537 |
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2537 เป็นปีที่ ๔๙ ในราชกาลปัจจุบัน |
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรด เกล้า ฯ ให้ประกาศว่า โดยที่เป็นการสมควรจัดตั้งศาลจังหวัดขึ้นที่อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและ ยินยอมของรัฐสภาดังต่อไปนี้
มาตรา ๑ พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลจังหวัดที่ อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร พ.ศ. 2537"
มาตรา ๒ พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา ๓ ให้จัดตั้งศาลจังหวัดขึ้นที่อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร เรียกว่า "ศาลจังหวัดสว่างแดนดิน" และจะเปิดทำการเมื่อใด ให้ประกาศโดย พระราชกฤษฎีกา
มาตรา ๔ ให้ศาลจังหวัดสว่างแดนดินมีเขตตลอดท้องที่อำเภอสว่างแดนดิน อำเภอคำตากล้า อำเภอบ้านม่วง อำเภอวานรนิวาส อำเภอวาริชภูมิ อำเภอส่องดาว กิ่งอำเภอเจริญศิลป์ และกิ่งอำเภอนิคมน้ำอูน ในจังหวัดสกลนคร ในระหว่างที่ยังไม่ได้เปิดทำการศาลจังหวัดสว่างแดนดินตามพระราชกฤษฎีกา ที่ออกตามมาตรา ๓ ให้ศาลจังหวัดสกลนครมีเขตตลอดถึงเขตศาลจังหวัดสว่างแดนดินด้วย บรรดาคดีของเขตท้องที่อำเภอและกิ่งอำเภอที่ระบุในวรรคหนึ่ง ซึ่งค้างพิจารณา อยู่ในศาลจังหวัดสกลนครในวันเปิดทำการศาลจังหวัดสว่างแดนดินตามมาตรา ๓ ให้คงพิจารณา พิพากษาในศาลจังหวัดสกลนคร
มาตรา ๕ ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ชวน หลีกภัย นายกรัฐมนตรี |
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่เป็นการสมควรจัดตั้ง ศาลจังหวัดขึ้นที่อำเภอสว่างแดนดิน จังหวัดสกลนคร ให้มีเขตตลอดท้องที่อำเภอสว่างแดนดิน อำเภอคำตากล้า อำเภอบ้านม่วง อำเภอวานรนิวาส อำเภอวาริชภูมิ อำเภอส่องดาว กิ่งอำเภอเจริญศิลป์ และกิ่งอำเภอนิคมน้ำอูน ในจังหวัดสกลนคร เพื่อประโยชน์แก่ประชาชน ในท้องที่อำเภอดังกล่าว และโดยที่มาตรา 187 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติว่าบรรดาศาลทั้งหลายจะตั้งขึ้นได้ก็แต่โดยพระราชบัญญัติจึงจำเป็นต้องตรา พระราชบัญญัติ (ร.จ. เล่ม 111 ตอนที่ 26ก หน้า 5 วันที่ 21 มิถุนายน 2537) |