พระราชบัญญัติ                            ตั้งจังหวัดหนองบัวลำภู                               พ.ศ. 2536

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                   ให้ไว้ ณ วันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ.2536                       เป็นปีที่ 48 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรด เกล้า  ฯ  ให้ประกาศว่า           โดยที่เป็นการสมควรตั้งจังหวัดหนองบัวลำภู          จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติไว้โดยคำแนะนำและ ยินยอมของรัฐสภาดังต่อไปนี้           มาตรา ๑  พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดหนองบัวลำภู พ.ศ. 2536"           มาตรา ๒  พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวันนับแต่วัน ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป           มาตรา ๓  ให้แยกอำเภอหนองบัวลำภู อำเภอนากลาง อำเภอโนนสัง อำเภอศรีบุญเรือง และอำเภอสุวรรณคูหา ออกจากการปกครองของจังหวัดอุดรธานี รวมตั้งขึ้นเป็นจังหวัดหนองบัวลำภู และมีเขตท้องที่ตามที่อำเภอดังกล่าวมีอยู่ในวันที่ พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ           มาตรา ๔  ให้เปลี่ยนชื่ออำเภอหนองบัวลำภูเป็นอำเภอเมืองหนองบัวลำภู           มาตรา ๕  ให้โอนบรรดากิจการ ทรัพย์สิน หนี้ และสิทธิของจังหวัดอุดรธานี ในส่วนที่เกี่ยวกับอำเภอตามมาตรา ๓ ไปเป็นของจังหวัดหนองบัวลำภู           มาตรา ๖  ให้โอนบรรดากิจการ ทรัพย์สิน หนี้ สิทธิ งบประมาณรายจ่าย ประจำปี และงบประมาณรายจ่ายเพิ่มเติมขององค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี ในส่วนที่ เกี่ยวกับอำเภอตามมาตรา ๓ ไปเป็นขององค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภู           มาตรา ๗  ให้โอนข้าราชการและลูกจ้างของอำเภอตามมาตรา ๓ ซึ่งสังกัด องค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี ไปสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดหนองบัวลำภู           มาตรา ๘  ให้บรรดาข้อบัญญัติจังหวัด ระเบียบ ข้อบังคับ และคำสั่งของ จังหวัดอุดรธานี ซึ่งใช้บังคับอยู่ในอำเภอตามมาตรา ๓ คงมีผลใช้บังคับต่อไป โดยให้ถือ เป็นข้อบัญญัติจังหวัด ระเบียบ ข้อบังคับ และคำสั่งของจังหวัดหนองบัวลำภูจนกว่าจะมี การแก้ไขเปลี่ยนแปลง           มาตรา ๙  การปฏิบัติงานเกี่ยวกับการภาษีอากร การทะเบียน และการอื่น ๆ ซึ่งปฏิบัติอยู่ในอำเภอตามมาตรา ๓ ให้ดำเนินไปเช่นเดิมไปพลางก่อนจนกว่าจะมีคำสั่ง เปลี่ยนแปลง ส่วนรายได้ที่เก็บได้จากอำเภอตามมาตรา ๓ ตั้งแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ ใช้บังคับ ให้จัดส่งทางจังหวัดหนองบัวลำภู           มาตรา ๑๐  เพื่อประโยชน์ในการเลือกตั้งตามมาตรา ๑๑๕ ของรัฐธรรมนูญ แห่งราชอาณาจักรไทย ให้ถือว่าสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ซึ่งได้รับการเลือกตั้งจากเขต เลือกตั้งที่๒จังหวัดอุดรธานี ก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ได้รับเลือกตั้งจาก จังหวัดหนองบัวลำภู และให้ถือว่าสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรซึ่งได้รับเลือกตั้งจากเขตเลือกตั้ง ที่ ๑ เขตเลือกตั้งที่ ๓ และเขตเลือกตั้งที่ ๔ จังหวัดอุดรธานี ก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ ใช้บังคับ ได้รับเลือกตั้งจากจังหวัดอุดรธานี           มาตรา ๑๑  ให้สมาชิกสภาจังหวัดอุดรธานี ในเขตเลือกตั้งของอำเภอ ตามมาตรา ๓ ซึ่งดำรงตำแหน่งอยู่ในวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ เป็นสมาชิกสภาจังหวัด หนองบัวลำภู และให้วาระการดำรงตำแหน่งสิ้นสุดลงตามระยะเวลาของสมาชิกภาพแห่ง สภาจังหวัดอุดรธานีจะสิ้นสุดลงตามวาระ          ให้มีการเลือกตั้งสมาชิกสภาจังหวัดอุดรธานีและสมาชิกสภาจังหวัดหนองบัวลำภู เพิ่มให้ครบตามจำนวนที่พึงมีตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบบริหารราชการส่วนจังหวัด ทั้งนี้ ภายในกำหนดเก้าสิบวันนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ และให้วาระการดำรงตำแหน่ง สิ้นสุดลงตามระยะเวลาของสมาชิกภาพแห่งสภาจังหวัดอุดรธานีจะสิ้นสุดลงตามวาระ           มาตรา ๑๒  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตาม พระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ          ชวน  หลีกภัย          นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศให้ใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากจังหวัดอุดร ธานีเป็นจังหวัดทีมีอาณาเขตกว้างขวาง มีพลเมืองจำนวนมาก และเป็นจังหวัดที่ใกล้เคียง กับจังหวัดชายแดน มีปัญหาเกี่ยวกับผู้อพยพ ปัญหาการแทรกซึม และการบอนทำลายของผู้ไม่ ประสงค์ดี และผู้ก่อการร้ายทั้งภายในและภายนอกประเทศ อันเป็นปัญหาเกี่ยวกับความมั่น คงของประเทศ ดังนั้น เพื่อประโยชน์แก่การปกครอง การรักษาความมั่นคงและการอำ นวยความสะดวกให้แก่ประชาชนในท้องที่ สมควรจะแยกอำเภอหนองบัวลำภู อำ เภอนางกลาง  อำเภอสุวรรณคูหา อำเภอศรีบุญเรือง อำเภอโนนสัง อำเภอน้ำโสม และกิ่งอำเภอยนายูง ออกจากการปกครองของจังหวัดอุดรธานี รวมจัดตั้งเป็นจังหวัดหนองบัว ลำภู จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. ฉบับพิเศษ เล่ม 110 ตอนที่ 125 หน้า 7 วันที่ 2 กันยายน 2536)