พระราชบัญญัติ                          การเดินอากาศ (ฉบับที่ 9)                               พ.ศ. 2534

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                     ให้ไว้ ณ วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2534                         เป็นปีที่ 46 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ ประกาศว่า    โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยการเดินอากาศ    จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ ดังต่อไปนี้    มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติการเดินอากาศ (ฉบับที่ 9) พ.ศ. 2534"    มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวันนับแต่วันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป    มาตรา 3 ให้เพิ่มบทนิยามคำว่า "อากาศยานส่วนบุคคล" ระหว่างบทนิยามคำว่า "อากาศยานขนส่ง" และคำว่า "อากาศยานต่างประเทศ" ในมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติ การเดินอากาศ พ.ศ. 2497 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติการเดินอากาศ (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2521 ดังต่อไปนี้       ""อากาศยานส่วนบุคคล" หมายความว่า อากาศยานซึ่งใช้หรือมุ่งหมายสำหรับใช้เพื่อ ประโยชน์ในกิจการอันมิใช่เพื่อบำเหน็จเป็นทางค้า"    มาตรา 4 ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็น 1 ทวิ ของ (ก) ของมาตรา 6 แห่งพระราชบัญญัติ การเดินอากาศ พ.ศ. 2497 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติการเดินอากาศ (ฉบับที่ 8) พ.ศ.2525       "1 ทวิ ใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคล"       มาตรา 5 ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นมาตรา 29 ทวิ มาตรา 29 ตรี มาตรา 29 จัตวา และมาตรา 29 เบญจ แห่งพระราชบัญญัติการเดินอากาศ พ.ศ. 2497       "มาตรา 29 ทวิ ห้ามมิให้ผู้ใดใช้อากาศยานส่วนบุคคลในการเดินอากาศ เว้นแต่จะได้ รับใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคลจากรัฐมนตรี       ผู้ได้รับใบอนุญาตตามวรรคหนึ่ง ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กำหนดไว้แนบท้ายใบอนุญาต       หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขในการขออนุญาต คุณสมบัติและลักษณะของผู้ขออนุญาต อายุใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคล การพักใช้และการเพิกถอนใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วน บุคคล แบบใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคล และเงื่อนไขแนบท้ายใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วน บุคคล ให้เป็นไปตามที่กำหนดในกฎกระทรวง       มาตรา 29 ตรี ความในมาตรา 29 ทวิ วรรคหนึ่ง มิให้ใช้บังคับแก่อากาศยานขนส่งที่ใช้ ในการขนส่งของหรือคนโดยสารอันมิใช่เพื่อบำเหน็จเป็นทางค้าเป็นครั้งคราว และได้แจ้งให้ พนักงานเจ้าหน้าที่ทราบแล้ว       มาตรา 29 จัตวา ใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคลที่รัฐมนตรีออกให้สำหรับอากาศยาน ส่วนบุคคลลำใด ให้ใช้ได้เฉพาะอากาศยานส่วนบุคคลลำนั้น       มาตรา 29 เบญจ ห้ามมิให้ผู้ใดนำอากาศยานส่วนบุคคลทำการบิน เว้นแต่จะได้ปฏิบัติ ตามมาตรา 16 และมีใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคลติดไปกับอากาศยานด้วย"    มาตรา 6 ให้ยกเลิกความในมาตรา 68 แห่งพระราชบัญญัติการเดินอากาศ พ.ศ. 2497 และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน       "มาตรา 68 ผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา 16 มาตรา 29 เบญจ หรือมาตรา 62 ต้องระวาง โทษปรับไม่เกินสี่พันบาท หรือจำคุกไม่เกินหกเดือน หรือทั้งปรับทั้งจำ"    มาตรา 7 ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นมาตรา 68 ทวิ และมาตรา 68 ตรี แห่งพระราชบัญญัติ การเดินอากาศ พ.ศ. 2497       "มาตรา 68 ทวิ ผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา 29 ทวิ วรรคหนึ่งต้องระวางโทษปรับไม่เกินหนึ่ง แสนบาท หรือทั้งปรับทั้งจำ       มาตรา 68 ตรี ผู้รับใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคลผู้ใดไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กำหนด ไว้แนบท้ายใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคลตามมาตรา 29 ทวิ วรรคสอง ต้องระวางโทษปรับ ไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท และในกรณีที่เป็นความผิดต่อเนื่องกันให้ปรับอีกวันละหนึ่งพันบาท จนกว่าจะ ได้ปฏิบัติให้ถูกต้อง"    มาตรา 8 ผู้ได้รับใบสำคัญจดทะเบียนอากาศยานและอยู่ก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ หากประสงค์จะใช้อากาศยานที่จดทะเบียนไว้เป็นอากาศยานส่วนบุคคล ให้ยื่นคขอรับใบอนุญาตใช้ อากาศยานส่วนบุคคลภายในสามสิบวันนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ เมื่อได้ยื่นคำขอรับใบ อนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคลแล้ว ให้ใช้อากาศยานที่ได้จดทะเบียนไว้ในการเดินอากาศต่อไป ได้ จนกว่าจะได้รับแจ้งการไม่อนุญาตจากรัฐมนตรี    มาตรา 9  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ อานันท์  ปันยารชุน นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:-เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่รัฐบาลเห็นสมควรให้ เอกชนไม่ว่าจะเป็นบุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคลสามารถใช้อากาศยานส่วนบุคคลได้ ทั้งนี้ เพื่อเป็น การส่งเสริมการพัฒนาการขนส่งทางอากาศ และให้มีบุคลากรเกี่ยวกับการขนส่งทางอากาศ มากขึ้นเป็นกำลังสำรองของประเทศที่อาจเรียกมาใช้ได้เมื่อมีความจำเป็น แต่การให้เอกชน สามารถใช้อากาศส่วนบุคคลได้นั้นอาจมีผลกระทบไปถึงความมั่นคงและปลอดภัยของประเทศ จำเป็นจะต้องมีการควบคุมอย่างเคร่งครัด โดยบังคับให้เอกชนที่ประสงค์จะใช้อากาศยาน ส่วนบุคคลต้องขอรับใบอนุญาตใช้อากาศยานส่วนบุคคลจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ซึ่ง รัฐมนตรีมีดุลพินิจโดยเด็ดขาดที่จะอนุญาตหรือไม่อนุญาต จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. เล่ม 108 ตอนที่ 164 หน้าที่ 13 วันที่ 18  กันยายน  2534)