พระราชบัญญัติ              การท่าอากาศยานแห่งประเทศไทย (ฉบับที่ 2)                          พ.ศ. 2530

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.               ให้ไว้ ณ วันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2530                    เป็นปีที่ 42 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ ประกาศว่า    โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยการท่าอากาศยานแห่งประเทศไทย    จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของ รัฐสภา ดังต่อไปนี้    มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติการท่าอากาศยานแห่งประเทศไทย (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2530"    มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป    มาตรา 3 ให้ยกเลิกความในวรรคสามของมาตรา 30 แห่งพระราชบัญญัติการท่าอากาศยาน แห่งประเทศไทย พ.ศ. 2522 และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน    "ในกรณีที่การปฏิบัติของพนักงานหรือผู้ซึ่งปฏิบัติงานร่วมกับพนักงานตามมาตรานี้ก่อให้เกิด ความเสียหายแก่เจ้าของหรือผู้ครอบครองอสังหาริมทรัพย์หรือผู้ทรงสิทธิอื่น บุคคลนั้นมีสิทธิเรียก ค่าทดแทนจาก ทอท. ได้และถ้าไม่สามารถตกลงกันในจำนวนค่าทดแทน ให้มอบข้อพิพาทให้ อนุญาโตตุลาการวินิจฉัย โดยให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับ" ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ พลเอก ป. ติณสูลานนท์ นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่พระราชบัญญัติ การท่าอากาศยานแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2522 มีบทบัญญัติให้มอบข้อพิพาทให้อนุญาโตตุลาการ วินิจฉัย และให้นำกฎหมายว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์มาใช้บังคับโดยอนุโลม แต่ เนื่องจากกฎหมายดังกล่าวได้ยกเลิกบทบัญญัติว่าด้วยอนุญาโตตุลาการไปแล้ว สมควรแก้ไข พระราชบัญญัติการท่าอากาศยานแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2522 ให้สอดคล้องกัน จึงจำเป็นต้อง ตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. เล่ม 104 ตอนที่ 164 หน้า 53  19 สิงหาคม 2530)