พระราชบัญญัติ         เวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้างและขยายทางหลวงเทศบาล          ในท้องที่ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง                          พ.ศ. 2530

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.               ให้ไว้ ณ วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2530                    เป็นปีที่ 42 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ ประกาศว่า    โดยที่เป็นการสมควรให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้างและขยายทางหลวงเทศบาลในท้องที่ ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง ซึ่งได้ทำการสำรวจที่ที่จะต้องเวนคืนเสร็จ แล้ว ตามความในประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 295 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ.2515    จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของ รัฐสภา ดังต่อไปนี้    มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติเวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้างและ ขยายทางหลวงเทศบาล ในท้องที่ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง พ.ศ. 2530"    มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป    มาตรา 3 ให้นายกเทศมนตรีเทศบาลเมืองพัทลุงเป็นเจ้าหน้าที่เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ตาม พระราชบัญญัตินี้    มาตรา 4 ให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ในท้องที่ ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัด พัทลุง ให้แก่กระทรวงมหาดไทย เพื่อสร้างและขยายทางหลวงเทศบาล โดยมีแนวทางส่วนกว้าง ที่สุดสิบหกเมตรตามแผนผังที่ดินซึ่งจะได้ปิดประกาศไว้ ณ ที่ซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้นตั้งอยู่และ ณ ที่ว่าการอำเภอซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้นตั้งอยู่    มาตรา 5 เงินค่าทดแทนที่จะให้แก่เจ้าของหรือผู้ครอบครองอสังหาริมทรัพย์ที่ต้องเวนคืนตาม มาตรา 4 ให้ถือเอาราคาในวันที่เจ้าของหรือผู้ครอบครองอสังหาริมทรัพย์ได้มอบอสังหาริมทรัพย์ ให้กระทรวงมหาดไทยเข้าครอบครองเป็นรายสุดท้ายก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ เป็นเกณฑ์ คำนวณทุกราย    มาตรา 6 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ พลเอก ป. ติณสูลานนท์ นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากได้เกิดเพลิงไหม้ขึ้น ในท้องที่ ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2494 และได้มีพระราชกฤษฎีกาให้ใช้พระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างในเขตเพลิงไหม้ พุทธศักราช 2476 ในบริเวณเขตเพลิงไหม้ ที่ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง พ.ศ. 2495 และตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกาดังกล่าวได้กำหนดให้มีการตัดและขยายถนนเพื่อป้องกัน และระงับอัคคีภัย เพื่อความมั่นคงแข็งแรงและเพื่อประโยชน์อนามัยสมควรเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ เพื่อสร้างหรือขยายทางหลวงเทศบาลตามความในประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 295 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2515 จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ.เล่ม 104 ตอนที่ 141 หน้า 1  24 กรกฎาคม 2530)