พระราชบัญญัติ โอนกรรมสิทธิ์ที่ธรณีสงฆ์ ในท้องที่แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร ของวัดบางน้ำผึ้งนอก ตำบลบางน้ำผึ้ง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ ให้แก่วัดบุญรอดธรรมาราม แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2529 |
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2529 เป็นปีที่ 41 ในรัชกาลปัจจุบัน |
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ ประกาศว่า โดยที่เป็นการสมควรโอนกรรมสิทธิ์ที่ธรณีสงฆ์ ในท้องที่แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร ของวัดบางน้ำผึ้งนอก ตำบลบางน้ำผึ้ง อำเภอพระประแดง จังหวัด สมุทรปราการ ให้แก่วัดบุญรอดธรรมาราม แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้ โดยคำแนะนำและยินยอมของ รัฐสภา ดังต่อไปนี้
มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติโอนกรรมสิทธิ์ที่ธรณีสงฆ์ ในท้องที่แขวง บางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร ของวัดบางน้ำผึ้งนอก ตำบลบางน้ำผึ้ง อำเภอ พระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ ให้แก่วัดบุญรอดธรรมาราม แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2529"
มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา 3 ให้โอนกรรมสิทธิ์ที่ธรณีสงฆ์ ในท้องที่แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร เนื้อที่6ไร่2งาน 12 ตารางวา ของวัดบางน้ำผึ้งนอก ตำบลบางน้ำผึ้ง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชบัญญัตินี้ ให้แก่ วัดบุญรอดธรรมาราม แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร
มาตรา 4 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ พลเอก ป. ติณสูลานนท์ นายกรัฐมนตรี หมายเหตุ :_ เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากที่ธรณีสงฆ์ของ วัดบางน้ำผึ้งนอก โฉนดที่ดิน เลขที่ 5234 เนื้อที่ 6 ไร่ 2 งาน 12 ตารางวา ตั้งอยู่ ที่แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร ซึ่งวัดได้มาโดย นางบุญรอด นาคเฉลียว ยกให้เพื่อสร้างเป็นวัดขึ้นใหม่ในที่ดินแปลงดังกล่าว บัดนี้ ได้ดำเนินการสร้างวัดในที่ดินแปลง ดังกล่าวเสร็จและได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเรียบร้อยแล้ว โดยมีชื่อว่า "วัดบุญรอดธรรมาราม" จึงสมควรโอนที่ธรณีสงฆ์ของวัดบางน้ำผึ้งนอกดังกล่าวให้เป็นกรรมสิทธิ์ของวัดบุญรอดธรรมาราม ต่อไป ในการนี้ กรมการศาสนาได้นำเสนอเจ้าอาวาสวัดบางน้ำผึ้งนอกและมหาเถรสมาคม พิจารณาแล้วไม่ขัดข้อง แต่เนื่องจากพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 มาตรา 34 บัญญัติว่าที่ วัดและที่ธรณีสงฆ์จะโอนกรรมสิทธิ์ได้ก็แต่โดยพระราชบัญญัติ จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (แผนที่ท้ายพระราชบัญญัตินี้ดูได้จาก ร.จ.เล่ม 103 ตอนที่ 235 หน้า 7 31 ธันวาคม 2529) |