พระราชบัญญัติ เวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้างทางหลวงจังหวัด สายเขาช่องพราน-วัดเฉลิมอาสน์-เพชรเกษม ตอนอ้อมเมืองโพธาราม ในท้องที่อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี พ.ศ. 2524 |
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2524 เป็นปีที่ 36 ในรัชกาลปัจจุบัน |
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า โดยที่เป็นการสมควรให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้างทางหลวงจังหวัดสายเขาช่องพราน -วัดเฉลิมอาสน์-เพชรเกษม ตอนอ้อมเมืองโพธาราม ในท้องที่อำเภอโพธาราม จังหวัด ราชบุรี ซึ่งกรมทางหลวงได้สำรวจที่ที่จะต้องเวนคืนเสร็จแล้ว ตามความใน ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 295 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2515 จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอม ของรัฐสภา ดังต่อไปนี้
มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติเวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้าง ทางหลวงจังหวัด สายเขาช่องพราน-วัดเฉลิมอาสน์-เพชรเกษม ตอนอ้อมเมืองโพธาราม ในท้องที่อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี พ.ศ. 2524"
มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
มาตรา 3 ให้อธิบดีกรมทางหลวงเป็นเจ้าหน้าที่เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ตามพระราชบัญญัตินี้
มาตรา 4 ให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ในท้องที่อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี ให้แก่ กรมทางหลวง เพื่อสร้างทางหลวงจังหวัด ตามแนวทางหลวงที่จะสร้างทางหลวงจังหวัด ซึ่ง กำหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกากำหนดแนวทางหลวงที่จะสร้างทางหลวงจังหวัด สายเขาช่องพราน -วัดเฉลิมอาสน์-เพชรเกษม พ.ศ. 2513 ตอนอ้อมเมืองโพธาราม โดยมีแนวทางส่วน แคบที่สุดสี่สิบเมตร และส่วนกว้างที่สุดเก้าสิบแปดเมตรตามแผนผังที่ดินซึ่งจะได้ปิดประกาศไว้ ณ ที่ว่าการอำเภอและตำบลที่อสังหาริมทรัพย์นั้นตั้งอยู่
มาตรา 5 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ พลเอก ป. ติณสูลานนท์ นายกรัฐมนตรี |
หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือเนื่องจากกรมทางหลวง ได้สำรวจที่ที่จะต้องเวนคืนเพื่อสร้างทางหลวงจังหวัด สายเขาช่องพราน-วัดเฉลิมอาสน์ -เพชรเกษม ตอนอ้อมเมืองโพธาราม ตามพระราชกฤษฎีกากำหนดแนวทางหลวงที่จะ สร้างทางหลวงจังหวัด สายเขาช่องพราน-วัดเฉลิมอาสน์-เพชรเกษม พ.ศ. 2513 เสร็จแล้วสมควรที่จะเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ตามความในประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 295 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2515 จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ (ร.จ. เล่มที่ 98 ตอนที่ 146 หน้า 10 3 กันยายน 2524) |