พระราชบัญญัติ
                            ป้องกันเรือโดนกัน
                               พ.ศ.2522
   ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
                    ให้ไว้ ณ วันที่ 16 เมษายน พ.ศ.2522
                        เป็นปีที่ 34 ในรัชกาลปัจจุบัน
   พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช  มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ
ให้ประกาศว่า
   โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการป้องกันเรือโดนกัน
   จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของ
สภานิติบัญญัติแห่งชาติ  ทำหน้าที่รัฐสภาดังต่อไปนี้

   มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2522"

   มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวันนับแต่วันประกาศใน
ราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

   มาตรา 3 ให้ยกเลิกพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2497

   มาตรา 4 ในพระราชบัญญัตินี้
   "เรือ" หมายความรวมถึง ยานพาหนะทางน้ำทุกชนิดรวมทั้งยานพาหนะทางน้ำชนิดที่ไม่มี
ระวางขับน้ำ และเครื่องบินทะเลซึ่งใช้หรือสามารถใช้ในการขนส่งทางน้ำได้
   "เครื่องบินทะเล" หมายความรวมถึง อากาศยานอื่นใดที่สร้างให้บังคับการเดินเรือบนพื้นน้ำได้
   "รัฐมนตรี" หมายความว่า รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

   มาตรา 5 ให้รัฐมนตรีมีอำนาจออกกฎกระทรวงในเรื่องดังต่อไปนี้
   (1) การถือท้ายและการเดินเรือ
   (2) โคมไฟและทุ่นเครื่องหมาย
   (3) สัญญาณเสียง และสัญญาณแสง
   (4) ข้อยกเว้นในการป้องกันเรือโดนกัน
   (5) ที่ติดตั้ง และรายละเอียดทางเทคนิคของโคมไฟและทุ่นเครื่องหมาย
   (6) สัญญาณที่ต้องมีเพิ่มเติมสำหรับเรือประมงขณะทำประมงใกล้กัน
   (7) รายละเอียดทางเทคนิคของเครื่องทำสัญญาณเสียง
   (8) สัญญาณอับจน

   มาตรา 6 กฎกระทรวงที่ออกตามความในมาตรา 5 ให้ใช้บังคับแก่เรือไทยและเรือต่างประเทศ
ที่อยู่ในน่านน้ำไทย และเรือไทยที่อยู่ในทะเลหลวง

   มาตรา 7 กฎกระทรวงที่ออกตามความในมาตรา 5 ให้ถือว่าเป็นกฎข้อบังคับสำหรับป้องกัน
เหตุเรือโดนกันตามกฎหมายว่าด้วยการเดินเรือในน่านน้ำไทยด้วย

   มาตรา 8 ผู้ใดฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามกฎกระทรวงที่ออกตามความในมาตรา 5 เกี่ยวกับเรือ
ดังระบุไว้ในมาตรา 6 มีความรับผิดและต้องระวางโทษเช่นเดียวกับที่บัญญัติไว้สำหรับเรือในกฎหมาย
ว่าด้วยการเดินเรือในน่านน้ำไทย

   มาตรา 9 ในระหว่างที่ยังไม่มีกฎกระทรวงที่ออกตามความในมาตรา 5 ใช้บังคับแก่เรือที่เดิน
ขึ้นล่องอยู่ในแม่น้ำลำคลอง ให้นำกฎกระทรวงที่ออกตามความในพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน
พ.ศ. 2497 มาใช้บังคับเท่าที่ไม่ขัดหรือแย้งกับบทแห่งพระราชบัญญัตินี้

   มาตรา 10 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้และให้มี
อำนาจออกกฎกระทรวงเพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
   กฎกระทรวงนั้น เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้วให้ใช้บังคับได้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
ส. โหตระกิตย์
รองนายกรัฐมนตรี
   หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากประเทศไทยได้เคย
เข้าเป็นภาคีอนุสัญญาว่าด้วยกฎข้อบังคับระหว่างประเทศสำหรับการป้องกันเรือโดนกันในทะเล
ค.ศ. 1908 และได้ตราพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2497 ขึ้นบังคับใช้เพื่ออนุวัติการ
ให้เป็นไปตามอนุสัญญานั้น ต่อมาอนุสัญญาดังกล่าวได้ถูกยกเลิกโดนอนุสัญญาว่าด้วยกฎข้อบังคับ
ระหว่างประเทศสำหรับป้องกันเรือโดนกันในทะเล ค.ศ. 1972 ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่
15 กรกฎาคม 2520 เป็นต้นไป ในการนี้สมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการป้องกันหรือโดนกันให้
สอดคล้องกับอนุสัญญาฉบับใหม่ซึ่งประเทศไทยกำลังดำเนินการเข้าเป็นภาคีอนุสัญญา จึงจำเป็นต้อง
ตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้น
(ร.จ.เล่ม 96 ตอนที่ 56 หน้า 6 วันที่ 21 เมษายน 2522)