พระราชบัญญัติ                  แก้ไขเพิ่มเติมประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281                       ลงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2515                                พ.ศ.2521

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                     ให้ไว้ ณ วันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ.2521                         เป็นปีที่ 33 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช  มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ ประกาศว่า    โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ.2515    จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของสภานิติ บัญญัติแห่งชาติดังต่อไปนี้    มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ.2515 พ.ศ.2521"    มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป    มาตรา 3 ให้ยกเลิกความในข้อ 4 แห่งประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281 ลงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2515 และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน    "ข้อ 4 ภายใต้บังคับข้อ 7 ทวิ ห้ามมิให้คนต่างด้าวประกอบธุรกิจ ดังต่อไปนี้       (1) ธุรกิจที่กำหนดไว้ในบัญชี ก. หรือบัญชี ข. ท้ายประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับนี้ เว้น แต่จะได้มีพระราชกฤษฎีกาอนุญาต พระราชกฤษฎีกาอาจกำหนดเงื่อนไขประการใดก็ได้       (2) ธุรกิจที่กำหนดไว้ในบัญชี ค.  ท้ายประกาศของคณะปฏิวัติฉบับนี้ เว้นแต่จะได้รับ อนุญาตจากอธิบดี และการแก้ไขเปลี่ยนแปลงบัญชี ค. ให้กระทำโดยพระราชกฤษฎีกา"    มาตรา 4 ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นข้อ 7 ทวิ  และข้อ 7 ตรี แห่งประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281 ลงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2515    "ข้อ 7 ทวิ คนต่างด้าวดังต่อไปนี้จะประกอบธุรกิจได้เฉพาะธุรกิจใดในท้องที่ใดที่รัฐมนตรี กำหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา ในประกาศดังกล่าวรัฐมนตรีจะกำหนดเงื่อนไขอย่างใด ไว้ก็ได้ตามที่เห็นสมควร       (1) คนต่างด้าวที่ถูกเนรเทศตามกฎหมายว่าด้วยการเนรเทศ ซึ่งได้รับการผ่อนผันให้ไป ประกอบธุรกิจ ณ ที่แห่งใดแทนการเนรเทศ หรืออยู่ในระหว่างรอการเนรเทศ       (2) คนต่างด้าวที่เข้ามาอยู่ในราชอาณาจักรโดยไม่ได้รับอนุญาต ตามกฎหมายว่าด้วยคนเข้า เมือง และอยู่ในระหว่างรอการส่งกลับออกนอกราชอาณาจักร       (3) คนต่างด้าวที่เกิดในราชอาณาจักร แต่ไม่ได้รับสัญชาติไทยตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 337 ลงวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ.2515 หรือตามกฎหมายอื่น       (4) คนต่างด้าวโดยผลของการถูกถอนสัญชาติตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 337 ลงวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ.2515 หรือตามกฎหมายอื่น    คนต่างด้าวจะประกอบธุรกิจที่รัฐมนตรีกำหนดตามวรรคหนึ่ง ได้ต่อเมื่อได้รับอนุญาตจากอธิบดี หรือผู้ซึ่งอธิบดีมอบหมาย    การขอรับใบอนุญาต การออกใบอนุญาตและระยะเวลาการอนุญาตตามวรรคสอง ให้เป็นไป ตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กำหนดในกฎกระทรวง    คำสั่งไม่อนุญาตตามวรรคสอง  ผู้ได้รับคำสั่งมีสิทธิอุทธรณ์ต่อรัฐมนตรีได้ และให้นำความในข้อ 12 มาใช้บังคับโดยอนุโลม    ข้อ 7 ตรี ห้ามมิให้คนต่างด้าวตาม ข้อ 7 ทวิ เข้าเป็นหุ้นส่วนหรือเป็นผู้ถือหุ้นในห้างหุ้นส่วน หรือบริษัทที่ประกอบธุรกิจที่รัฐมนตรีมิได้กำหนดให้คนต่างด้าวนั้นประกอบได้ตามข้อ 7 ทวิ หรือที่มี วัตถุประสงค์ในการประกอบธุรกิจที่รัฐมนตรีมิได้กำหนดให้คนต่างด้าวนั้นประกอบได้ตามข้อ 7 ทวิ รวมอยู่กับวัตถุประสงค์อื่นด้วย"    มาตรา 5 ให้ยกเลิกความในข้อ 26 แห่งประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281 ลงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2515 และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน    "ข้อ 26 คนต่างด้าวผู้ใดประกอบธุรกิจโดยฝ่าฝืนข้อ 4 หรือข้อ 7 ทวิ  วรรคหนึ่งหรือมิได้ รับอนุญาตตามข้อ 5 หรือข้อ 7 ทวิ วรรคสอง  หรือมิได้รับหนังสือรับรองตามข้อ 6 หรือมิได้รับ หนังสือรับรองหรือฝ่าฝืนเงื่อนไขที่กำหนดตามข้อ 30 ต้องระวางโทษปรับตั้งแต่สามหมื่นบาทถึงห้า แสนบาทและให้ศาลสั่งเลิกการประกอบธุรกิจนั้นเสีย"    มาตรา 6 ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นข้อ 26 ทวิ แห่งประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281 ลงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2515    "ข้อ 26 ทวิ คนต่างด้าวผู้ใดฝ่าฝืนข้อ 7 ตรี หรือข้อ 9 ต้องระวางโทษปรับตั้งแต่สามหมื่น บาทถึงห้าแสนบาท และให้ศาลสั่งเลิกการเป็นหุ้นส่วน หรือเป็นผู้ถือหุ้นหรือสั่งเลิกกิจการที่คนต่าง ด้าวซื้อไว้นั้นเสียแล้วแต่กรณี"    มาตรา 7 คนต่างด้าวตามข้อ 7 ทวิ  ซึ่งประกอบธุรกิจใดอยู่แล้วในวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้ บังคับ ให้ประกอบธุรกิจนั้นต่อไปได้จนกว่าจะมีประกาศของรัฐมนตรีตามข้อ 7 ทวิ    เมื่อมีประกาศของรัฐมนตรีตามข้อ 7 ทวิแล้ว ในกรณีที่ธุรกิจซึ่งคนต่างด้าวดังกล่าวประกอบ อยู่เป็นธุรกิจที่รัฐมนตรีได้ประกาศให้ประกอบได้ให้ประกอบธุรกิจนั้นได้ต่อไปแต่ต้องยื่นคำขอรับใบ อนุญาตภายในเก้าสิบวันนับตั้งแต่วันที่ประกาศของรัฐมนตรีดังกล่าว มีผลใช้บังคับ ในกรณีที่ธุรกิจ ที่คนต่างด้าวดังกล่าวประกอบอยู่นั้นมิใช่เป็นธุรกิจที่รัฐมนตรีได้ประกาศให้ประกอบได้ ให้ประกอบ ธุรกิจนั้นต่อไปได้อีกหนึ่งปีนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ทั้งนี้ เมื่อได้รับหนังสือรองจาก อธิบดีแล้ว และธุรกิจนั้นมิใช่เป็นธุรกิจที่กำหนดไว้ในบัญชี ก. ท้ายประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 281 ลงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2515    การขอหนังสือรับรองตามวรรคสอง  ผู้ประกอบธุรกิจจะต้องยื่นคำขอตามแบบ หลักเกณฑ์และ วิธีการที่อธิบดีกำหนดภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่ประกาศของรัฐมนตรีตามข้อ 7 ทวิ มีผลใช้บังคับ ถ้าผู้ประกอบธุรกิจมิได้ยื่นคำขอภายในกำหนดเวลาดังกล่าว ให้ถือว่าผู้นั้นไม่ประสงค์จะประกอบ ธุรกิจนั้นต่อไปนับแต่วันที่พ้นกำหนดเวลาดังกล่าว    มาตรา 8 คนต่างด้าวตามข้อ 7 ทวิ ผู้ใด เข้าเป็นหุ้นส่วนหรือผู้ถือหุ้นในห้างหุ้นส่วนหรือ บริษัทใด อันเป็นการต้องห้ามตามข้อ 7 ตรี อยู่แล้ว ก่อนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ให้คงเป็น หุ้นส่วนหรือผู้ถือหุ้นในห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทนั้นต่อไปได้อีกหนึ่งปีนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ    มาตรา 9 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ พลเอก  เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์      นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:-เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจากมีความจำเป็นต้องกำหนด การประกอบธุรกิจของคนต่างด้าวที่เข้ามาในราชอาณาจักรโดยไม่ถูกต้องตามกฎหมายว่าด้วยคน เข้าเมืองให้เหมาะสมและสอดคล้องกับการรักษาความมั่นคงของประเทศ จึงจำเป็นต้องตรา พระราชบัญญัตินี้ขึ้น ( ร.จ.  เล่ม 95 ตอนที่ 73 หน้า 8  21 กรกฎาคม 2521)