พระราชบัญญัติ                  เวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้างทางหลวงจังหวัด              สายพัทลุง-ควนขนุน-ปากคลอง ในท้องที่อำเภอเมือง                   พัทลุง และอำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง                                พ.ศ.2521

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.                     ให้ไว้ ณ วันที่ 15 เมษายน พ.ศ.2521                         เป็นปีที่ 33 ในรัชกาลปัจจุบัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า    โดยที่เป็นการสมควรให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้างทางหลวงจังหวัดสายพัทลุง- ควนขนุน-ปากคลอง ในท้องที่อำเภอเมืองพัทลุงและอำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง ซึ่งกรมทางหลวงได้สำรวจที่ที่จะต้องเวนคืนเสร็จแล้ว ตามความในประกาศของคณะปฏิบัติ ฉบับที่ 295 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ.2515    จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ  ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ ดังต่อไปนี้    มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติเวนคืนอสังหาริมทรัพย์เพื่อสร้าง ทางหลวงจังหวัด  สายพัทลุง-ควนขนุน-ปากครอง ในท้องที่อำเภอเมืองพัทลุง และ อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง พ.ศ.2521"    มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป    มาตรา 3 ให้อธิบดีกรมทางหลวงเป็นเจ้าหน้าที่เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ตามพระราชบัญญัตินี้    มาตรา 4 ให้เวนคืนอสังหาริมทรัพย์ในท้องที่อำเภอเมืองพัทลุง และอำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง ให้แก่กรมทางหลวง ตามแนว ทางหลวงที่จะสร้างทางหลวงจังหวัดซึ่งกำหนดไว้ ในพระราชกฤษฎีกากำหนดแนวทางหลวงที่จะสร้างทางหลวงจังหวัด สายพัทลุง-ควนขนุน -ปากคลอง พ.ศ.2513 โดยมีแนวทางส่วนแคบที่สุดสิบห้าเมตรและส่วนกว้างที่สุดหนึ่งร้อย เมตร ตามแผนผังที่ดินซึ่งจะได้ปิดประกาศไว้ ณ ที่ว่าการอำเภอ และตำบลที่อสังหาริมทรัพย์ นั้นตั้งอยู่    มาตรา 5 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ      ส.โหตระกิตย์      รองนายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ  เนื่องจากกรมทางหลวงได้ สำรวจที่ที่จะต้องเวนคืนเพื่อสร้างทางหลวงจังหวัดสายพัทลุง-ควนขนุน-ปากคลอง -ทะเลน้อย ตามพระราชกฤษฎีกากำหนดแนวทางหลวงที่จะสร้างทางหลวงจังหวัดสายพัทลุง ควนขนุน ปากคลอง พ.ศ.2512 เสร็จแล้ว ในการนี้สมควรที่จะเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ตามความในประกาศของคณะปฏิบัติ ฉบับที่ 295 ลงวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ.2515 จึง จำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้น (ร.จ. เล่ม 95 ตอนที่ 46 หน้า 1  28 เมษายน 2521)